Wydanie 3/2017

w numerze m.i.

  • Diagnostyka pionowych złamań
  • Leczenie endodontyczne trzech sąsiadujących ze sobą zębów z zastosowaniem różnych technik i materiałów. Opis przypadku
  •  Jaką decyzję podjęliby Państwo? Kazuistyka
  • Dolegliwości po leczeniu endodontycznym. Przyczyny, zapobieganie, kontrolowanie
  • Interdyscyplinarne leczenie złożonych urazów zębów przednich w skomplikowanych sytuacjach wyjściowych
  • Zastosowanie wkładów metalowych i z włókna w ramach odbudowy zęba po leczeniu endodontycznym
  • Pulpotomia zębów mlecznych i stałych
  • Przegląd piśmiennictwa z opisem dwóch przypadków klinicznych

Diagnostyka pionowych złamań
M. Arnold 
Złamanie zębiny korzeniowej jest skutkiem strukturalnego zmęczenia kolagenu po utracie żywej miazgi, często po leczeniu endodontycznym. Do zmniejszenia częstotliwości występowania pionowych złamań może się przyczynić znajomość czynników predysponujących. Pionowym złamaniom sprzyja przede wszystkim zniesienie dużej ilości tkanek twardych wewnątrz kanału korzeniowego i nadmierne poszerzenie obszaru okołowierzchołkowego. Diagnostyka obejmuje kompleksową ocenę objawów klinicznych i wyników badań. 

Leczenie endodontyczne trzech sąsiadujących ze sobą zębów z zastosowaniem różnych technik i materiałów
Opis przypadku
P. Brandt 
Jeżeli pierwotne leczenie endodontyczne zakończy się niepowodzeniem z objawami klinicznymi i radiologicznymi, nadal w pierwszej kolejności zaleca się resekcję wierzchołka korzenia. W artykule opisano złożony przypadek kliniczny powtórnego leczenia endodontycznego metodą tradycyjną trzech sąsiadujących ze sobą zębów z zastosowaniem różnych technik i materiałów.

Jaką decyzję podjęliby Państwo?
Kazuistyka
G. Tulus 
Czterdziestopięcioletnia, ubezpieczona w kasie chorych pacjentka zgłosiła się do gabinetu stomatologicznego z ostrymi dolegliwościami bólowymi po prawej stronie żuchwy. Uskarżała się na nawracający ból, prawdopodobnie w obszarze zęba 46, który po raz pierwszy pojawił się krótko po osadzeniu koron protetycznych na zębach 46 i 47. 

Dolegliwości po leczeniu endodontycznym
Przyczyny, zapobieganie, kontrolowanie
E. Lauraité, M. Hülsmann 
Najczęstszym i najmniej przyjemnym objawem towarzyszącym leczeniu endodontycznemu jest ból pozabiegowy lub „flare-up” (zaostrzenie). Przyczyny zaostrzenia można podzielić na te zależne od pacjenta (na przykład wiek czy płeć) oraz te wynikające z przeprowadzonego leczenia (na przykład ekstruzja okołowierzchołkowa, wkład leczniczy, przepełnienie). W artykule opisano przyczyny, zabiegi prewencyjne oraz sposoby kontrolowania dolegliwości po zabiegach endodontycznych – zarówno z zastosowaniem metod chemomechanicznych, jak i farmakologicznych. 

Interdyscyplinarne leczenie złożonych urazów zębów przednich w skomplikowanych sytuacjach wyjściowych
E. Wirsching 
Złożone urazy zębów przednich są dla lekarza szczególnym wyzwaniem. Zarówno w ramach pierwszego zaopatrzenia, jak i leczenia ostatecznego, istotne znaczenie ma prawidłowa diagnostyka i wynikające z niej działania terapeutyczne. Pacjenci dotknięci tym problemem zgłaszają się do gabinetu najczęściej niezapowiedziani, a pierwsze działania nie wynikają często z wyboru, lecz z konieczności i muszą zostać przeprowadzone w odpowiedni sposób tak, aby zapewnić optymalną prognozę długoczasową.

Jaką decyzję podjęliby Państwo?
Rozwiązanie przypadku ze strony 151
G. Tulus 
Ekstrakcja byłaby prawdopodobnie najprostszym rozwiązaniem – usunięcie zęba 46 z pewnością wyeliminowałoby ostatecznie dolegliwości bólowe. Należy jednak pamiętać, że ze względu na schorzenie ogólne, podczas zabiegu może dojść do ostrych powikłań spowodowanych przez diabetes mellitus – musimy więc założyć także zwiększone prawdopodobieństwo zaburzenia procesu gojenia. 

Zastosowanie wkładów metalowych i z włókna w ramach odbudowy zęba po leczeniu endodontycznym
H. Heinzelmann, D. Sonntag 
W przypadku konieczności odbudowy silnie zniszczonych zębów wskazane jest umieszczenie wkładu w kanale korzeniowym. Zadaniem takich wkładów jest nie tylko retencja dla odbudowy zęba, ale są one także w stanie ustabilizować leczony endodontycznie ząb. Na podstawie metaanaliz i systematycznych prac przeglądowych nie można jednoznacznie ocenić, które z wkładów – metalowe czy z włókna – są korzystniejsze w kontekście ochrony przed złamaniem korzenia i odsetka przetrwania zębów. 

Pulpotomia zębów mlecznych i stałych
Przegląd piśmiennictwa z opisem dwóch przypadków klinicznych
S. Strobel, Ch. Tennert 
Pulpotomia jest często stosowaną metodą w stomatologii dziecięcej i młodzieżowej. Pozwala zachować przede wszystkim zęby mleczne z rozległymi ubytkami próchnicowymi aż do momentu naturalnej eksfoliacji. W przypadku zębów stałych pulpotomia jest wskazana przede wszystkim po urazach z obnażeniem miazgi. Pozwala wówczas uzyskać fizjologiczną apeksogenezę, zwłaszcza w przypadku zębów przednich z niezakończonym procesem wzrostu korzenia i szerokim otworem wierzchołkowym.